Η γοητευτική πόλη της Ναυπάκτου, ένα από τα πιο ρομαντικά μέρη της Ελλάδας, αποτελεί έναν εξαιρετικό προορισμό για κάθε εποχή, καθώς συνδυάζει βουνό και θάλασσα

Η συνάντηση του Γιάννη Αδαμάκη με το ιστορικό αποτύπωμα των τόπων γίνεται σε ένα καθεστώς αισθητηριακής μέθεξης. Τα έργα του, πυκνά στην αφετηρία τους και υβριδικά στην εκτέλεσή τους, διακλαδίζονται σε μαιάνδρους μνήμης, απώλειας, ανάκτησης και επανασύνδεσης.

Η Ναύπακτος είναι παραθαλάσσια πόλη που βρίσκεται 10 χλμ. ανατολικά από το Αντίρριο, στο άνοιγμα του Κορινθιακού κόλπου. 
Ο σύγχρονος οικισμός, κτισμένος επάνω σε παλαιότερες οικοδομικές φάσεις, βρίσκεται απλωμένος στους πρόσποδες ενός λόφου, ενώ ο μικρός μεν, αλλά ιδιαίτερα καλά οχυρωμένος όρμος του, αποτέλεσε εξαιρετικό λιμάνι στη διάρκεια της ιστορίας. Ανήκει στο νομό Αιτωλοακαρνανίας και έχει πληθυσμό, σύμφωνα με την απογραφή του 2011, 19.768 κατοίκους. 

Η Ναύπακτος, μία πόλη γνωστή από την αρχαιότητα, πήρε το όνομά της από τις λέξεις «ναυς» και «πήγνυμι» που σημαίνει «κατασκευάζω πλοίο». Οι πρώτες αναφορές για αυτή ανάγονται  στο 1104 π.Χ., όταν οι Δωριείς ήρθαν στην περιοχή για να κατασκευάσουν πλοιάρια και να περαιωθούν απέναντι στην Πελοπόννησο.

Στη Ναύπακτο ο χρόνος φαίνεται σαν να έχει σταματήσει. Αυτά που πέρασαν και αυτά που υπάρχουν συμπυκνώνονται σε πολύχρωμες εικόνες, από τις οποίες το μάτι δεν «ξεκολλά».